دانشمندان؛ هوش مصنوعی سرانجام جهان ما را نابود می‌کند!
تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۸۲۷۳
فرارو- این ایده که هوش مصنوعی روزی تمدن بشر را نابود می‌کند، سال‌ها و بلکه دهه هاست که در ذهن بسیاری متفکران قرار دارد و حتی تعداد زیادی فیلم با این مضمون ساخته شده است. اینکه آیا چنین چیزی واقعاً رخ خواهد داد یا خیر، ذهن بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده است و یک بررسی جدید می‌گوید که ما بالاخره کنترل خود را بر این هوش مصنوعی از دست خواهیم داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، این دانشمندان می‌گویند کنترل یک ابر هوش بسیار فراتر از درک انسان نیازمند شبیه سازی آن است تا ما بتوانیم آن را تحلیل (و کنترل) کنیم. اما اگر ما قادر به درک آن نباشیم، ایجاد چنین شبیه سازی غیرممکن است.
به عبارت دیگر، اگر ما نوع سناریو‌هایی را که یک هوش مصنوعی قرار است ایجاد کند، درک نکنیم، نمی‌توان قوانینی مانند «به انسان آسیبی وارد نکن» تنظیم کرد. پس وقتی که یک سیستم کامپیوتری در سطحی بالاتر از محدوده برنامه نویسان کار کند، دیگر نمی‌توانیم محدودیت‌هایی را برایش تعیین کرد.
یک ابر هوش با چنین مشخصاتی می‌تواند دست به اقداماتی بزند که برای ما انسان‌ها مشکل ساز خواهند بود. این به این دلیل است که یک ابرهوش چند وجهی است، و بنابراین به طور بالقوه قادر به بسیج منابع مختلف برای دستیابی به اهدافی است که به طور بالقوه برای انسان غیرقابل درک است، چه رسد به قابل کنترل.
بخشی از استدلال‌های این دانشمندان برگرفته از فرضیه «مشکل توقف» است توسط آلن تورینگ در سال ۱۹۳۶ مطرح شد. این تئوری توضیح بر این پایه استوار است که وقتی مشکلی بر سر راه یک برنامه کامپیوتری قرار می‌گیرد و نتواند پاسخی برای آن بیابد، آیا متوقف می‌شود یا برای کسب نتیجه به تلاش‌های خود ادامه می‌دهد.
همانطور که تورینگ از طریق برخی ریاضیات هوشمند ثابت کرد، هوش مصنوعی می‌تواند هر برنامه رایانه‌ای ممکن را برای پاسخ به مشکلات در حافظه خود نگه دارد؛ بنابراین هر برنامه‌ای از جمله برنامه‌هایی که برای جلوگیری از آسیب رساندن هوش مصنوعی به انسان‌ها و نابود کردن جهان نوشته شده باشد، از نظر ریاضی غیرممکن است که بتوان آن را کنترل کرد و مطمئن بود که برای همیشه تحت کنترل بماند. ایاد رهوان، دانشمند کامپیوتر از موسسه توسعه انسانی ماکس پلانک در آلمان در سال ۲۰۲۱، گفت: «در واقع، این باعث می‌شود که الگوریتم مهار غیرقابل استفاده باشد.»
اکنون این ایده مطرح شده است که اگر قرار نیست از هوش مصنوعی برای حل مشکلات فراتر از محدوده ذهن انسان استفاده کنیم، پس چرا اصلاً آن را ایجاد کنیم؟ این بدان معنی است که ما باید شروع به پرسیدن برخی از سؤالات جدی در مورد مسیر‌هایی که در آن قرار داریم کنیم.
مانوئل سبریان، دانشمند کامپیوتر از موسسه توسعه انسانی ماکس پلانک، همچنین در سال ۲۰۲۱، گفت: «ماشین فوق هوشمندی که جهان را کنترل می‌کند، به نظر می‌رسد فقط مربوط به دنیای علمی تخیلی باشد.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: هوش مصنوعی هوش مصنوعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۸۲۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مادربزرگ ۵۴ ساله قلب مصنوعی و کلیه خوکی دریافت کرد
تودی لیزانو پیزانو دچار نارسایی قلب بود، به علت نارسایی کلیه باید به طور مرتب دیالیز می‌شد و هنگامی که در بیمارستانی در نیویورک بستری شد، به تازگی زمین خورده بود و پایش شکسته بود.
به نقل از یواس‌ای، او سال‌ها بود که به طور فزاینده‌ای بیمار بود و بار‌ها دچار حمله قلبی شده بود و عمل جراحی بای‌پس شریان‌های کورونری قلب هم انجام داده بود.
او هم به پمپ قلب جدید و هم به یک کلیه جدید نیاز داشت، اما به دلیل اینکه زیر دیالیز بود، نامزد مناسبی برای دریافت پمپ قلب نبود و به دلیل مشکلات قلبی‌اش واجد شرایط پیوند کلیه نبود.
رابرت مونتگمری، رئیس بخش جراحی و مدیر موسسه پیوند مرکز بهداشتی لانجون دانشگاه نیویورک که درمان این زن در آن انجام شد، می‌گوید: «او در تنگنا بود.»
پزشکان دو گزینه به پیزانو پیشنهاد کردند: او می‌توانست سرنوشت خود را بپذیرد و با نوه‌های محبوبش خداحافظی کند یا یک پمپ قلب مصنوعی به‌علاوه یک کلیه از خوک اصلاح‌شده ژنتیکی به او پیوند شود. او گزینه دوم را انتخاب کرد.
جراحان در ۴ آوریل (۱۶ فروردین) پمپ قلب- دستگاهی به نام «دستگاه کمکی بطن چپ» یا LVAD – را در بدن او کاشتند. او سپس پس از هشت روز دیالیز مداوم در حین بستری در بیمارستان در ۱۲ آوریل (۲۸ فروردین) در یک عمل جراحی به سرپرستی دکتر مونتگمری کلیه خوکی را دریافت کرد.
این عمل علاوه بر نشان دادن امکان زنده ماندن کلیه خوکی در بدن انسان همچنین نشان می‌دهد که پمپ‌های قلب (دستگاه کمکی بطن چپ) را می‌توان در بیماران زیر دیالیز استفاده کرد.
نمونه‌ای از یک دستگاه کمکی بطن چپ
بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر در فهرست انتظار پیوند اعضا در آمریکا هستند؛ اکثر آنها به کلیه نیاز دارند و هزاران نفر در انتظار برای عضو پیوندی می‌میرند. چندین شرکت زیست‌فناوری به امید رفع مشکل کمبود اعضای پیوندی در حال اصلاح ژنتیکی خوک‌ها هستند تا اندام‌های آنها را بیشتر شبیه اندام‌های انسان شوند و به این ترتیب احتمال رد پیوند کاسته شود.
پژوهشگران دانشگاه نیویورک و سایر گروه‌های پژوهشی ابتدا به طور موقت کلیه و قلب خوک را به اجساد مرده مغزی پیوند زدند که نتایج امیدوارکننده‌ای به همراه داشت.
سپس جراحان در دانشگاه مریلند قلب‌های خوک را به دو مردی پیوند زدند که گزینه دیگری برای ادامه زندگی نداشتند.
پیوند کلیه خوک به بیماری به نام ریچارد اسلیمن در ماه پیش در بیمارستان عمومی ماساچوست امید‌های جدیدی را ایجاد کرد. او دوره‌ای از ترس از رد شدن زودهنگام کلیه پیوندی را تجربه کرد، اما توانست این چالش را پشت سر بگذارد و حالش به اندازه‌ای خوب شد که اوایل این ماه به خانه بازگشت و پنج هفته پس از پیوند هنوز وضعیت خوبی دارد. یک بیوپسی یا نمونه‌برداری اخیر هیچ مشکل دیگری را در کلیه پیوندی نشان نداد.
لیزانو پیزانو، دریافت‌کننده کلیه خوکی (راست)، در کنار دخترش
پیزانو اولین زنی است که یک عضو از خوک‌های اصلاح ژنتیکی‌شده دریافت می‌کند و برخلاف موارد قبلی پیوند اعضای خوکی، هم قلب و هم کلیه‌هایش از کار افتاده بودند.
او پیش از انجام عمل پیوند دچار ایست قلبی شد و با عملیات احیا به زندگی بازگشت. او آنقدر ضعیف شده بود که حتی نمی‌توانست با نوه‌هایش بازی کند.
نارسایی قلب او مانع از آن می‌شد که واجد شرایط پیوند معمول کلیه انسانی باشد. از طرف دیگر، چون دیالیز می‌شد، واجد شرایط دریافت پمپ قلب یا دستگاه کمکی بطن چپ (LVAD) هم نبود.
بالاخره جراحان تصمیم گرفتند که گذاشتن پمپ قلب برای او را با پیوند کلیه خوکی همراه کنند.
دکتر مونتگمری با مجوز اضطراری استفاده از یک کلیه خوکی فراهم‌شده بوسیله شرکت یونایتد تراپوتیکز را از سازمان غذا و داروی آمریکا دریافت کرد.
این یک کلیه خوکی طوری مهندسی ژنتیک شده بود که سلول‌های آن مولکول قندی خاصی را که برای بدن انسان بیگانه است و باعث دفع فوری پیوند می‌شود، تولید نکنند.
پزشکان یک کار دیگر هم انجام دادند، غده تیموس خوکی را که کلیه‌اش پیوند می‌شد، در حالت متصل به این کلیه در بدن بیمار قرار دادند. با توجه به نقش غده تیموس در آموزش دستگاه ایمنی، امید آنها این بود که این کار به بدن پیزانو در تحمل اندام جدید کمک کند.
جراحان در ابتدا پمپ قلب برای تقویت قلب پیزانو در بدن او کاشتند و هشت روز بعد کلیه خوک را پیوند زدند.
دکتر مونتگمری شادی جراحان در اتاق عمل را به یاد می‌آورد، زیرا کلیه خوکی پیوند شده بلافاصله شروع به تولید ادرار کرد.
اما دکتر نادر معظمی، جراح قلب دانشگاه نیویورک که پمپ قلب را در بدن بیمار کاشت، هشدار می‌دهد که هنوز برای اطمینان از موفقیت کامل باید زمان بیشتری بگذرد.
به گفته دکتر مونتگمری که هیچ راهی برای پیش‌بینی پیامد بلندمدت برای بیمار وجود ندارد، اما تاکنون بیمار هیچ نشانه‌ای از رد عضو پیوندی نشان نداده است.
دکتر معظمی هم می‌گوید که پزشکان در تنظیم پمپ قلب برای کار کردن با کلیه درس‌هایی آموخته‌اند که می‌تواند به مراقبت از بیماران قلبی و کلیوی در آینده کمک کند.
این پیوند‌های آزمایشی که با استفاده از مجوز‌های ویژه (استفاده دلسوزانه compassionate use) انجام می‌شوند، چیز‌های زیادی به پزشکان می‌آموزند، اما برای اثبات اینکه آیا پیوند‌های اندام‌های حیوانی به انسان‌ها واقعاً کار می‌کنند، بررسی‌های دقیق‌تری لازم است.
منبع: همشهری آنلاین
tags # اخبار پزشکی سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»